13. Skrzat Zdzisław

Pewnego upalnego, lipcowego przedpołudnia siedzieliśmy sobie w altanie z synem. Ja przeglądałam pinterest i youtuba w poszukiwaniu nowych wzorów gwiazdek na szydełku, a Szymcio jako główny recenzent moich prac wybierał te, które mu się podobają i zawisną w tym roku na naszej choince.
I tak sobie patrzymy i patrzymy,aż naszym oczom ukazuje się ON. Mój synuś stwierdził, że teraz, już, natychmiast musimy go zrobić (znaczy mama musi);) Szybki kurs do mojej mamy po włóczki i szydełko i już po paru godzinach ciężkiego wzdychania Szymka ("długo jeszcze?", "a za ile skończysz?", "a kiedy będziemy go wypychać ?" itp) narodził się Zdzisław. Pozwolicie, że Was sobie przestawię?

Siedzi sobie pod kwiatkiem i czeka na Boże Narodzenie;)
Na drugi dzień dziecię moje zadaje mi pytanie: "Mamo a w czym ten skrzat trzyma prezenty? Może zróbmy mu jakiś worek?" Hmm... myślę, myślę z czego by tu ten worek ale nic mi do głowy nie  przychodzi. No to znowu odpalamy youtube;) A może skarpeta?

Kurczę, co ja się naprułam tej skarpety! Za nic pięta nie chciała być piętą;) Dodatkowo ubzdurałam sobie, że w koło skarpety będzie kożuszek. W czasach, gdy żyły jeszcze dinozaury kupiłam taką kudłatą włóczkę, w sumie bez żadnego przeznaczenia, która idealnie się do tego nadawała. Szkoda tylko, że w ogóle nie widać oczek i trzeba na czuja robić. Jak tak teraz myślę, to robiłam ją dłużej niż skrzata;) Ach gdyby można było tak gdzieś kupić trochę wolnego czasu ... już widzę jak cudnie wygadałby świąteczny stół, gdyby przy każdym talerzu, była taka skarpeta z jakimś malutkim, drobnym upominkiem dla gości;)

Tak więc Zdzisław ma swoją skarpetę, wypełnioną po brzegi cukierkami (aż 3 sztuki się zmieściły) i może już spokojnie wyglądać Świąt;)

I tym optymistycznym akcentem- bo u nas pogoda iście listopadowa-  żegnam się już dziś z Wami.
Pozdrawiam SylwiaB

PS. Dla chętnych  podaję linki na wykonanie skrzata TU oraz skarpetkę TU
Przepraszam, że nie dodałam od razu ale youtube mi zastrajkowało;)